Update Obligaties: Recessievrees en handelsspanning
Obligatiemarkten staan in het teken van onzekerheid, vanwege recessievrees over de Amerikaanse economie en een afvlakkende rentecurve. Die weerspiegelt de groeiende zorgen van beleggers over de groeivooruitzichten op de lange termijn, met bovendien een zwakker consumenten- en ondernemersvertrouwen.
Een belangrijke factor die bijdraagt aan deze onzekerheid zijn de tariefplannen van de Amerikaanse president Donald Trump, die nog forser waren dan verwacht, bijvoorbeeld met tarieven van 20% op de EU en 34% op China. Deze tarieven dreigen het globaliseringsregime van de afgelopen decennia om te zetten in een controversiële handelsoorlog. Landen bewogen zich steeds meer naar nauwere economische samenwerking en tonen nu weerstand met tegenmaatregelen. Deze ontwrichtende ontwikkeling brengt risico's met zich mee voor internationale banden, wat leidt tot verhoogde geopolitieke spanningen.
Bovendien zijn tarieven belastingen, belastingen zijn verstorend, en verstoringen kunnen de onzekerheid over de algehele impact in de komende kwartalen vergroten. De markt reageert met een "risk-off" houding, gekenmerkt door een voorzichtige "wait and see" aanpak. Dit heeft geleid tot dalende rentes op staatsobligaties, aangezien beleggers toevlucht zoeken in veiligere activa, in de VS en de eurozone. Immers, als de koersen van obligaties stijgen, bijvoorbeeld omdat ze in trek zijn, dalen de rentes. De importtarieven zullen inflatiedruk uitoefenen, vooral in de VS, wat een uitdaging vormt voor centrale banken. Deze inflatoire effecten kunnen verdere renteverlagingen blokkeren. Centrale banken worstelen met enerzijds het managen van de hardnekkigere hogere inflatie en anderzijds de groei ondersteunen, die ook negatief wordt beïnvloed door tarieven.
In de eurozone daalde de rente op staatsobligaties, vanwege een vergelijkbare zoektocht naar een veilige haven als in de VS. Het economische verhaal verschilt echter vanwege de defensieve investeringsplannen van Duitsland en de eurozone, die gericht zijn op het stimuleren van de economie. Dit heeft de rentecurve in beweging gezet, aangezien markten hogere risicopremies eisen voor toekomstige schulden. Deze mogelijke overreactie vervaagt, wat de dalende rentes verklaart. De dringende vraag voor Europa is wat zwaarder weegt: de zwakkere groei door tarieven en inflatie of de stimulerende impact van de investeringsplannen. Met name omdat infrastructuur en hervormingen worden gefinancierd door binnenkomend kapitaal in het komende decennium.
Concluderend wordt de obligatiemarkt gekenmerkt door een complex samenspel van recessievrees, inflatiedruk en geopolitieke onzekerheden. Terwijl beleggers door deze woeste wateren navigeren, dient de afvlakkende rentecurve als een herinnering aan de delicate balans tussen groei en stabiliteit. De wereldeconomie staat op een beslissend punt, waar beleidsmakers besluiten zullen nemen die de toekomstige koers zullen bepalen van globalisering, economische cohesie en de rente.
Anton Nikitin